نوع مقاله : علمی - پژوهشی (تحلیل)
نویسنده
داﻧﺶآﻣﻮﺧﺘﻪ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎد، داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ، واﺣﺪ ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت، ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان، تهران، ایران
چکیده
سیاست هدفمندسازی یارانهها که با هدف کاهش مصرف انرژی و اجرای هرچه بهتر عدالت در کشور به مرحله اجرا درآمد، بهدلیل تغییر در قیمت حاملهای انرژی، در بسیاری از بخشهای اقتصادی کشور تبعاتی را بهدنبال داشته است. از آنجا که بخش فولاد و محصولات فولادی با توجه به انتخاب نحوه تولید در کشور فرایندی انرژیبر است، بالطبع تأثیرپذیری زیادی را از اجرای این قانون پذیرفته است و هزینه تمامشده فولاد در کشور افزایش یافته است. این موضوع زمانی اهمیت دو چندان پیدا میکند که دولت در عمل به تعهدات خود مبنی بر پرداخت سهم بخش تولید از محل اجرای این قانون سر باز زده است. هرچند که افزایش قیمت ارز توانسته است بخش زیادی از این هزینهها را برای تولیدکننده جبران نماید، اما بخشخصوصی فعال در این حوزه بیشتر از بقیه بخشهای تولیدی دولتی متحمل هزینه شدهاند. ازاینرو، بهمنظور جلوگیری از کاهش قدرت رقابتپذیری ایران در عرصه بینالمللی و صادرات فولاد، برخی راهکارها ازجمله تغییر در روشهای تولید فولاد در کشور، افزایش حمایتهای دولتی از بخش خصوصی فعال در این بخش، کاهش مداخلات دولت در بازار فولاد کشور، حمایت از سرمایهگذاریهای خارجی، تعیین استراتژی توسعه فولاد با محوریت انرژی و آلودگی کمتر و... پیشنهاد میشود.
کلیدواژهها