نوع مقاله : علمی - پژوهشی (هشدار)
نویسنده
دانشآموخته کارشناسی ارشد اقتصاد، دانشکده اقتصاد، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
نگاههای بخشی و منطقهای سبب افول دستیابی به برنامههای میانمدت و کاهش تحققپذیری اسناد بالادستی میشود. در صورت نبود نگاه سلسلهمراتبی به بودجه و برنامهها، شاهد آن خواهیم بود که هم در مرحله اول، بودجه و برنامههای توسعه همراستا نباشد و هم سند چشمانداز 20ساله با برنامهها در یک راستا نباشد. نگاه سیستمی برخلاف نگاه تجزیهگرایانه بودجه را در سطح کلان مورد بررسی قرار میدهد؛ البته تفکر سیستمی در تنظیم بودجه در تضاد با تفکر تحلیلی تجزیهمدار نیست. در واقع، این دو مکمل یکدیگر هستند. طبق رهیافت این گزارش، مطالعه فرایندهای بههمپیوسته اجزای سیستم مفیدتر از تحلیل ریز آنهاست؛ زیرا نبود نگاه سیستمی در تنظیم بودجه، ترویج تفکرات جزیرهای، عدم شناسایی بهموقع مسائل و ضعفها در بودجهریزی و حرکت در خلاف مسیر سیاستهای برنامههای توسعه را به همراه دارد؛ مواردی که تزلزل امنیت اقتصادی کشور را سبب میشود. انسجام فکری، قاعدهمندی سیاستهای مالی، رشد سهم درآمدهای مالیاتی، سازشپذیری بودجه و غالب شدن نگاه ملی بر استانی بهعنوان راهکارهای برونرفت از پیامدهای منفی بیتوجهی یا کمتوجهی به نگاه سیستمی در بودجهریزی پیشنهاد میشود.
کلیدواژهها