نوع مقاله : علمی - پژوهشی (راهبرد)
نویسنده
دانش آموخته کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
چکیده
ارزش شاخص جهانی دانشبنیان در سال 1400، 4/42 از 100 است. این رتبه و جایگاه نشان از عدم بهرهمندی اقتصاد کشور از علوم و فنون روز دنیاست. در کشور از بین شرکتها و مجموعههای دانشبنیان، تقریباً 281 شرکت دانشبنیان در حوزه کشاورزی وجود دارد که نسبت به تعداد 6652 شرکت دانشبنیان در کشور بسیار پایین است. تهران بیشترین کل شرکتهای دانشبنیان و در دسته کشاورزی، فناوری زیستی و صنایع غذایی به ترتیب 3515 و 72 را دارد. پس از تهران، استانهای البرز، اصفهان و مازندران دارای بیشترین شرکتهای دانشبنیان در دسته کشاورزی، فناوری زیستی و صنایع غذایی است. مجموعههای دانشبنیان از سه روش افزایش تولید از طریق افزایش بهرهوری، کارآفرینی و افزایش اشتغال و درنهایت، افزایش توان سیستم توسعه و توزیع محصولات اساسی باعث ایجاد امنیت غذایی و به دنبال آن، امنیت اقتصادیـملی در کشور میشوند. برای افزایش امنیت غذایی کشور، افزایش بهرهوری و پایداری رشد و توسعه بخش کشاورزی، گسترش شرکتهای دانشبنیان کشاورزی کارا و تشویق فارغالتحصیلان بخش کشاورزی برای تأسیس این نوع شرکتها، فراهم کردن امکانات لازم و تسهیلات بلندمدت با سود پایین برای متقاضیان و تلفیق دانش بومیـمحلی کشاورزان و فارغالتحصیلان از طریق مؤسسات آموزشی دانشبنیان پیشنهاد میشود.
کلیدواژهها