نوع مقاله : علمی - پژوهشی (راهبرد)
نویسنده
دانشآموخته کارشناسی ارشد اقتصاد، دانشکده اقتصاد، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
مشکل مسکن اقشار آسیبپذیر یکی از معضلات رایج در تمام کشورهای جهان سوم است. مفهوم سرپناه مناسب باید از نگاه صرف فیزیکی و کالبدی خارج شود و برخلاف سیاستهای پیشگرفته تا امروز و در قالب تمام نیازها و ضرورتهای زیستمحیطی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ساکنان آن مناطق باشد. تنشها، عدم استقبال مردم به سبب کاهش رفاه اجتماعی ناشی از سکونت در مسکنهای غیراستاندارد و شهروندزداییهای صورتگرفته نهتنها بعد اجتماعی و فرهنگی جامعه را با آسیب مواجه کرده، بلکه تزلزل امنیت اقتصادی را نیز در پی داشته است. ازاینرو برای دفاع از اقشار کمدرآمد و آسیبپذیر و با هدف عدالتگستری در سطح جامعه، بر اساس نتایج این پژوهش راهکارهایی مانند سرمایهگذاری در مسکن اجارهای، همکاری اقشار آسیبپذیر، پایبندی به برنامهها، جامعاندیشی، توجه به کیفیت اقتصادی و اجتماعی مسکن، اراده سیاسی قوی و سازگار، مالیات بر خانههای خالی، همنشینی مسکن اجتماعی و مسکن عادی و ارتقای بافت فرسوده پیشنهاد میشود.
کلیدواژهها