نوع مقاله : علمی - پژوهشی (هشدار)
نویسنده
دانش آموخته کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
چکیده
در چندین دهه اخیر، آب و مسائل ناشی از آن به یکی از مهمترین نگرانی دولتها تبدیل شده است. بخش کشاورزی نیز بهعنوان بزرگترین مصرفکننده آب از سویی و از سوی دیگر، تأمینکننده امنیت غذایی، تحت تأثیر این موج نگرانیها قرار گرفته است. این بخش بهطور متوسط 70 درصد از کل برداشت آب شیرین در سطح جهان و کشور را به خود اختصاص داده است. کمترین راندمان مصرف آب در کشور مربوط به بخش کشاورزی و بیشترین آن نیز مربوط به صنعت است. بیشترین مجموع راندمان مصرف آب در برداشت کل آب شیرین در سال 1396، با افزایش راندمان مصرف در بخش صنعت و خدمات رخ داده است. متوسط سطح برداشت آب شیرین در بخش کشاورزی در کشور بیشتر از متوسط سطح برداشت آب در همین بخش در سطح جهانی و مناطق مختلف قاره آسیاست. برای به حداقل رساندن آبشویی و تلفات آب و ذخیرهسازی آبهای سطحی و باران، راهکارهایی ازجمله انتقال مدیریت، مسئولیت و اختیارات آبیاری از سازمانهای دولتی به سازمانهای غیردولتی مانند انجمنهای بهرهبرداران آب، ارائه خدمات مشاوره آبیاری از سوی نهادهای دانشگاهی، خصوصی، دولتی یا تعاونی به بهرهبرداران و مزرعهداران، افزایش بهرهوری منابع و نهادههای مصرفی در بخش کشاورزی و درنهایت، طراحی دوباره سیستمهای آبیاری برای راندمان بالاتر، تصفیه و استفاده دوباره از آبها، کاهش تلفات تبخیر، اجرای آبیاریهای مدیریتشده و بهکارگیری تکنیکهای مهندسی پیشنهاد میشود.
کلیدواژهها