نوع مقاله : پژوهشی (تحلیل)
نویسنده
عضو گروه اقتصاد مرکز پژوهشی امنیت اقتصادی تدبیر، تهران، ایران
چکیده
متغیرهای رفتاری بهعنوان یکی از اصلیترین عوامل اثرگذار بر مدیریت دولتی شناخته شدهاند. این متغیرها برآیندی از انتخابهای افراد، منافع افراد، روابط افراد و... هستند. از جمله مهمترین متغیرهای رفتاری که به سوءمدیریت و ناکارآمدی برخی مدیران دولتی منجر شده است، میتوان به: تعارض منافع، وابستگی آنها به احزاب خاص، منافع کوتاهمدت انتخاباتی و فقدان نگاه راهبردی و بلندمدت برای مدیریت اشاره کرد. در واقع، افراد به دلیل توجه به چنین متغیرهایی، وظایف مدیریتی خود را بهدرستی انجام نمیدهند که نتیجه چنین اقدامی سوءمدیریت و ناکارآمدی است که امروزه در بسیاری از سازمانها و شرکتهای دولتی، خصوصی و حکومتی ناکارآمدی مدیران بهوضوح مشاهده میشود. از آنجا که حجم دولت در اقتصاد ایران بسیار گسترده بوده و حفظ امنیت بهعنوان مهمترین کالای عمومی، به لحاظ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برعهده دولت است، ضرورت دارد راهکارهایی برای اصلاح شیوه مدیریتی مدیران ارایه داد که برخی از آنها عبارتاند از: ممنوعیت فعالیت مدیران دولتی در شرکتهای دولتی، خصوصی و خصولتی، کنترل و نظارت بر برنامههای مدیریتی سازمانها، نظارت بر تأثیرگذاری نظرات بخش خصوصی و نحوه انتصاب مدیران دولتی و تطابق آن با شاخصهای شایستهسالاری.
کلیدواژهها