نوع مقاله : پژوهشی (هشدار)
نویسنده
دانشآموته دکتری اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
چکیده
طی سالهای گذشته درخصوص لزوم خصوصیسازی صنعت فولاد سخن فراوان گفته شده و دولت نیز با برنامههای خود، طبق اصل ۴۴ قانون اساسی، اقدام به واگذاری سهام شرکتهای دولتی به بخش خصوصی، تعاونی و عمومی غیردولتی نموده کرده است. سهام شرکتهای فولادساز دولتی در بورس عرضه شده و خریداران عمدتاً شرکتهای سرمایهگذاری وابسته به دولت یا صندوق بازنشستگی یا سازمان تأمین اجتماعی و غیره شدهاند؛ اما خصوصیسازی بهمعنای واقعی آن در صنعت فولاد انجام نشده است. ازجمله دلایل آن میتوان به واگذاریهای ناکارامد، واگذاری بخشی از سهام شرکتهای فولاد به سهام عدالت، نبود بازار سرمایه متناسب با حجم واگذاریها، عدم واگذاری مدیریت همزمان با واگذاری مالکیت، دستوری بودن تولید و عدم موازنه عرضه متناسب با تقاضای موجود، هدفمندسازی یارانة حاملهای انرژی، عدم امکان سرمایهگذاری توسط بخش خصوصی و عدم حمایت از ظرفیتهای موجود در صنعت فولاد اشاره کرد. ازجمله راهکارهایی که پیشنهاد میشود عبارتند از: تدوین و اجرای برنامه مشخص برای جذب سرمایهگذاران جدید بخش خصوصی اعم از داخلی و خارجی، حاکم بودن مدیریت بهروز در صنعت فولاد و راهبری سرمایهگذاریها توسط دولت ازجمله راهکارهایی هستند که برای بهبود وضعیت خصوصیسازی در صنعت فولاد پیشنهاد میشود.
کلیدواژهها